- prawo wyłączne
- • exclusive right
Słownik polsko-angielski dla inżynierów. 2013.
prawo wyłączne
Look at other dictionaries:
wyłączny — wyłącznyni «wyłączający wszystkich innych, wszystko inne; nie mający obok siebie innego; przysługujący jednej osobie, należący do jednej osoby, niedostępny dla innych; jedyny, osobny» Wyłączny spadkobierca. Wyłączny dozór. Wyłączna opieka,… … Słownik języka polskiego
monopol — m I, D. u; lm M. e, D. i ( ów) 1. «wyłączne prawo do produkcji czegoś lub handlu czymś, przysługujące osobie, grupie osób lub państwu; przedsiębiorstwo mające takie prawo» Monopol spirytusowy, solny, zapałczany, loteryjny. Monopol na wyroby… … Słownik języka polskiego
biskup — m IV, DB. a, Ms. biskuppie; lm M. i, DB. ów «w chrześcijaństwie: dostojnik kościelny, zwierzchnik diecezji, mający wyłączne prawo udzielania niektórych sakramentów, w kościele katolickim mianowany przez papieża» ∆ Biskup rzymski «papież» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
monopolizować — ndk IV, monopolizowaćzuję, monopolizowaćzujesz, monopolizowaćzuj, monopolizowaćował, monopolizowaćowany «wprowadzać, mieć monopol na coś; mieć do czegoś wyłączne prawo, skupiać coś wyłącznie w swoich rękach» Monopolizować handel, produkcję.… … Słownik języka polskiego
propinacja — ż I, DCMs. propinacjacji; lm D. propinacjacji (propinacjacyj) 1. hist. «w dawnej Polsce: wyłączne prawo pana feudalnego do produkcji i sprzedaży trunków w obrębie jego dóbr» 2. daw. «szynk, karczma» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
umowa — ż IV, CMs. umowawie; lm D. umów «pisemne lub ustne porozumienie stron, mające na celu ustalenie czegoś, zwłaszcza wzajemnych praw i obowiązków, zgodzenie się na coś; także: dokument, w którym są określone prawa i obowiązki stron zainteresowanych; … Słownik języka polskiego
zaborczy — «dotyczący zaboru, zaborcy» Państwo zaborcze. Polityka zaborcza. Władze zaborcze. przen. «usiłujący uzyskać dla siebie jak najwięcej korzyści z czegoś, uzurpujący sobie wyłączne prawo do czegoś, do kogoś, do czyichś względów; żądny, zachłanny»… … Słownik języka polskiego
zmonopolizować — dk IV, zmonopolizowaćzuję, zmonopolizowaćzujesz, zmonopolizowaćzuj, zmonopolizowaćował, zmonopolizowaćowany «wprowadzić na coś monopol; skupić coś wyłącznie w swoich rękach; przywłaszczyć sobie wyłączne prawo do czegoś» Zmonopolizować przemysł… … Słownik języka polskiego
biskup — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. biskuppie; lm M. i {{/stl 8}}{{stl 7}} w Kościele katolickim i innych kościołach chrześcijańskich: duchowny o najwyższych święceniach, mający najwyższą władzę w diecezji oraz wyłączne prawo udzielania niektórych … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uzurpować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, uzurpowaćpuję, uzurpowaćpuje, uzurpowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} nielegalnie, samowolnie zagarniać, bezprawnie przywłaszczać sobie prawa innych do czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uzurpować sobie wyłączne prawo do czegoś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyłączny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który wyklucza wszystko inne lub wszystkich innych; przysługujący tylko komuś, czemuś jednemu; osobny, szczególny, jedyny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć samochód do swojej wyłącznej dyspozycji.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
